5 Μαΐου 2011

Στο πάρκο!

Τις προάλλες, ο δρόμος με έβγαλε στο Μποστάντζι (Bostancı), στην ασιατική πλευρά. Και καθώς προχωρούσα στην πνιγμένη από την κίνηση λεωφόρο Μπαγντάτ (Bağdat Caddesi), τί να δω μπροστά μου; Ένα μεγάλο κομμάτι πράσινου, να ξεχωρίζει μέσα απο τις πολυκατοικίες και τα αυτοκίνητα. Ένα πάρκο. Το πάρκο του Γκιόζτεπε (Göztepe). Καθώς ήμουν ακόμη στο πεζοδρόμιο, αισθανόμουν από την μεριά του δρόμου το άγχος, το καυσαέριο, τον πανικό, τα κορναρίσματα και από την μεριά του πάρκου χρώματα, αρώματα, ηρεμία, γαλήνη. Και φυσικά, δεν αντιστάθηκα και δίχως δεύτερη σκέψη μπήκα στο πάρκο, με σκοπό να το τριγυρίσω όλο.

 Στην είσοδο του πάρκου, υπάρχει ένα μίνι φυτώριο-ανθωπολείο που σε προδιαθέτει για την συνέχεια. Η ταμπέλα γράφει το όνομα του πάρκου: "Göztepe 60. yıl parkı", που σε πολύ ελεύθερη δική μου μετάφραση, θα πει: "Το πάρκο των 60 χρόνων του Γκιόζτεπε".


Ορίστε, λοιπόν, και μια άποψη του πάρκου από την είσοδο.
   
Ωραίο ε;;


Πράσινο, τουλίπες, συντριβάνια, παρτέρια, παιδική χαρά, γήπεδο,παγκάκια, μονοπάτια και διαδρομές.. Κι όλα αυτά δύο βήματα από την αγχωτική και γκρίζα ζωή της πόλης. 


Ήταν μεσημέρι την ώρα που βόλταρα στο πάρκο και δεν είχε πολύ κόσμο, μόνο κάποιες γιαγιούλες να κάθονται στα παγκάκια, μαμάδες με τα παιδάκια τους, λίγα ζευγαράκια και κάποιοι περαστικοί που 
πιθανόν να ήθελα να πάρουν μια "ανάσα" πράσινου!! Πάντως παντού επικρατούσε ηρεμία και μια γλυκιά ησυχία που συχνά διέκοπταν τα τιτιβίσματα πουλιών και δυστυχώς, πού και πού, οι κόρνες των αυτοκινήτων από τον δρόμο.
Παντού, πράσινο λοιπόν, γκαζόν, δέντρα και σε πολλά σημεία παρτέρια με πολύχρωμες τουλίπες, πανσέδες και άλλα λουλούδια,συχνά σε σχηματισμούς. Οι Τούρκοι, τελικά, είναι πολύ μερακλήδες, αφού όλη η πόλη είναι γεμάτη με παρτέρια με διάφορα σχέδια, που δημιουργούν μια χρωματιστή αντίθεση δίπλα στους συνωστισμένους δρόμους.







Βαρκάκια μες το πάρκο..
Παράλογο;




Παρά τον συννεφιασμένο καιρό -καθημερινό φαινόμενο τον τελευταίο καιρό- δεν μπορούσα παρά να φαντάζομαι τους φίλους μας τους Τούρκους, να ξαπλώνουν πάνω στο πράσινο χορτάρι και κάτω από τις σκιές που δημιουργούν τα δέντρα, μόλις καλοκαιριάσει λίγο. Φαντάστηκα κι εμένα να διαβάζω κάποιο βιβλίο, στο σκιερό μέρος της διπλανής φωτογραφίας! Προς το παρόν, το πάρκο χαίρονται τα πουλιά, όπως η καρακάξα που ξεχωρίζει στην φωτογραφία.


Συνεχίζοντας την βόλτα μου, ένιωσα πιο ανάλαφρη και ήρεμη. Φυσούσε και ένα απαλό αεράκι. Άρχισα να συγχαίρω τον εαυτό που για την απόφασή μου να τριγυρίσω στο πάρκο!! Και καθώς περπατούσα συνάντησα κι άλλη μία ευχάριστη εκπλήξη. Ένα περιφραγμένο πάρκο! Ένα ακόμη πάρκο μέσα στο πάρκο. Διάβασα και στην ταμπέλα: "Ροδόκηπος" (Gülbahçe). Δεν έχασα καιρό, λοιπόν. Ιδού και οι φωτογραφίες που έβγαλα!
Η είσοδος και το πράσινο τούνελ





Τριανταφυλλιές εδώ, που σύντομα θα ανθίσουν και θα μοσχοβολήσει ο τόπος και μια σύνθεση με συντριβάνια και ποταμάκια και φυσικά πολλά παγκάκια για να κάθεται ο κόσμος και να χαλαρώνει. Τί όμορφα!




 Φυσικά, δεν υπήρχε κόσμος μιας και ήταν μεσημεριανή ώρα και όλοι είναι στις δουλειές τους. Μόνο εγώ στο πάρκο με τα τριαντάφυλλα και πολλά πουλιά που ήρθαν να δροσιστούν στο συντριβάνι, να παίξουν με το νερό και να ξεκουραστούν.


Όλο αυτό το καταπράσινο και ολάνθιστο πάρκο, με χαλάρωσε και μου 'φερε στο νου καλοκαιρινά απογεύματα, όταν πέφτει ο ήλιος και κάπως δροσίζει. Ανανεώνω, λοιπόν, το ραντεβού μου στο συγκεκριμένο πάρκο για μια ηλιόλουστη μέρα! Είμαι περίεργη να δω πώς θα είναι τότε...

1 σχόλιο:

  1. Πολυ καλη δουλεια κανεις Ισμηνη! Περα απ το οτι μου φαινεται οτι περνας πολλυ ωραια! Συνεχισε ... ! :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...