Σάββατο βράδυ!!

Χτες βράδυ, είπαμε με δύο τρία φιλαράκια να πάμε για ένα ποτάκι. Και μιας και μένουμε όλοι στην ασιατική πλευρά της Πόλης, αποφασίσαμε να μην κουβαληθούμε μέχρι "απέναντι", προς Τάξιμ (Taksim) μεριά, αλλά να πάμε στο Κάντικιοι (Kadıköy) το οποίο και πιο οικονομικό είναι και έχει νυχτερινή ζωή. Στόχος μας το Καντιφέ (Kadife) Σοκάκ(ι) που έχει αρκετά μπαράκια και μαζεύει νεαρόκοσμο. 

Συναντηθήκαμε, λοιπόν, στον σταθμό του Κάρταλ (Kartal) και τσουπ ήρθε το τρένο!! Όπως βλέπετε στις φωτογραφίες το τρένο είναι λίγο παλιό.. υπάρχει και πιο καινούργιο τρένο αλλά κάνει κάποιες guest εμφανίσεις μες την μέρα!! Ελπίζω να το πετύχω στις επόμενες εξορμήσεις μου και να σας το δείξω. Το συγκεκριμένο, όμως, είναι αρκετά περιπετειώδες, πράγμα που μου αρέσει. Κουνάει, χοροπηδάει, σε κάποια σημεία σβήνουν τα φώτα και γίνονται όλο πιο ρομαντικά.. Δεν θα βαρεθείς ποτέ σ' αυτό το τρένο! 

 

  Ο κυριούλης στην φωτογραφία προσπαθεί να κλείσει την πόρτα, η οποία κόλλησε εδώ και δυο-τρεις στάσεις!
Τα βράδια πάντως είναι η καλύτερή μου στο τρένο γιατί είναι άδειο. Τα πρωινά γίνεται πανζουρλισμός!! Τίγκα στον κόσμο και συνεχώς μπαινοβγαίνουν πλανώδιοι μικροπωλητές και κουλουρτζήδες/σιμιτ-τζήδες (sımıtcı), οι οποίοι δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση... 


Κατεβήκαμε στην στάση Σογουτλούτσεσμε (Soğutluçeşme) και κατευθυνθήκαμε προς την λεωφόρο Μπαχαριγιέ (Bahariye Caddesi), η οποία έχει πολλά καταστήματα με ρούχα, καφετέριες, εστιατόρια. Είναι ένας πολυσύχναστος δρόμος, με μεγάλα πεζοδρόμια, τον οποίο διασχίζει το τραμ. Περπατώντας, λοιπόν, μας ήρθαν πολλές όμορφες μυρωδιές απο τα εστιατόρια που μας έσπασαν την μύτη και αρχίσαμε να γουργουρίζουμε ομαδικώς οπότε και επισκεφτήκαμε το αγαπημένο μου πιλαφτζίδικο στην περιοχή. Και ιδού! Από κάτω πιλάφι με ρεβύθια και από πάνω σαλάτα και κοτόπουλο, μισό-μισό! Και φυσικά αιράνι (ayran).  Πολύχρωμο και χορταστικό γεύμα!!

Και αφού φάγαμε και ήπιαμε προχωρήσαμε στο Καντιφέ Σοκάκ, που ήταν γεμάτο με κόσμο, που κάπνιζε έξω σχηματίζοντας παρέες εδώ κι εκεί έξω από τα μπαρ. Αλλά και μέσα τα μπαρ ήταν γεμάτα με κόσμο, τα οποία στο πίσω μέρος έχουν κηπάκο (bahçe) για τους καπνίζοντες. Μου αρέσει αυτός ο δρόμος γιατί προσφέρει πολλές επιλογές, και οι καφετέριες έχουν ιδιαίτερη διακόσμηση. Συνήθως, ο χώρος είναι κάποιο παλιό σπίτι και ανεβαίνεις σκούρες ξύλινες σκάλες, με περίεργα φωτιστικά, τζάκια, βαριές βελούδινες κουρτίνες και έπιπλα. Το συγκεκριμένο μπαρ το έχω προτιμήσει αρκετές φορές καθώς παίζει ροκ μουσική, και είναι μια καλή επιλογή αν θέλεις να πιείς το ποτάκι σου και να συζητήσεις με την παρέα σου, αφού δεν παίζει πολύ δυνατά την μουσική.

Ήταν γεμάτο με παρέες που μιλούσαν, γελούσαν και γενικά το κλίμα ήταν πολύ ωραίο και χαλαρό.
Στο Κάντικιοι ο κόσμος αρχίζει και "αραιώνει" σχετικά νωρίς σε σχέση με το Τάξιμ, δηλαδή γύρω στις τρεις. Αλλά και πάλι, βγαίνοντας θα δεις πολλές παρέες να συνεχίζουν στο δρόμο, ο οποίος ήταν το ίδιο γεμάτος, όπως όταν ήρθαμε. Στην φωτογραφία φαίνεται και μια μεγάλη σειρά από ταξί, τα οποία περιμένουν υπομονετικά τους νυχτερινούς τους πελάτες για το δρόμο της επιστροφής.
Εμείς βέβαια προτιμήσαμε την πιο οικονομική λύση του ντολμούς (dolmuş), το μεγάλο κίτρινο ταξί για 8 άτομα, που εξυπηρετεί συγκεκριμένες διαδρομές.


Ήταν, λοιπόν, μια όμορφη βραδιά, από τις λίγες τελευταία που έκανε καλό καιρό και όλος ο κόσμος ήταν έξω. Πέρασα πολύ ωραία, γέμισα τις μπαταρίες μου, τα είπα και με τα φιλαράκια μου και το σίγουρο είναι ότι το Καντιφέ Σοκάκ γίνεται σιγά σιγά το στέκι μου στην Πόλη. Τουλάχιστον στην ασιατική πλευρά!!